به گزارش راسخون به نقل از خبرگزاری فارس، امام موسی صدر بنیانگذار مجلس اعلای اسلامی شیعی لبنان و حزب «حرکة أمل» به همراه شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین (روزنامه نگار) در نُهم شهریور سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۸) در جریان دیدار رسمی از لیبی که به دعوت معمر القذافی، رئیس جمهور وقت این کشور صورت گرفت، ربوده و ناپدید شد و تاکنون از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.

وبگاه «العهد» لبنان، در چهل و یکمین سالروز ربوده شدن امام موسی صدر با قاضی «حسن شامی» گزارشگر کمیته رسمی تحقیق درباره این ربایش انجام داده است.

شامی در ابتدا اعلام کرد، «در نتیجه اوضاع امنیتی و جنگ در لبنان بویژه در طرابلس، توانایی ما برای ارتباط با طرف لیبایی واقعاً از بین رفته و این باعث شده پرونده، کند شود. آخرین سفر هیأت لبنانی به آنجا در سال 2016 بوده و ما در همان زمان هم از سطح همکاری بسیار بسیار کند در این زمینه ناراضی بودیم. بارها اعلام کردیم که ما از این وضعیت ناراحت هستیم؛ سرنخ هایی پیدا کرده‌ایم اما این وضعیت باعث شده نتوانیم تحقیقات را تکمیل کنیم و به سرنخ‌های جدید برسیم تا وضعیت امام موسی صدر در زندان‌های لیبی مشخص شود؛ تأکید می‌کنیم زندان‌ها نه یک زندان. نکته قابل ذکر آن است که مقامات لیبی حتی در زمانی که در این کشور جنگ نبود همکاری مطلوبی نداشتند».
 

دلایل عدم همکاری لیبی

قاضی شامی در ادامه سه دلیل برای عدم همکاری لیبی عنوان کرد و گفت:

اول: به نظر می‌رسد تصمیمی برای عدم بازکردن پرونده‌های رژیم قبلی یا بستن پرونده‌هایی که باز شده، وجود دارد.

دوم: ارتباطات قبیله‌ای، عشایری و شخصی در لیبی وجود دارد به عنوان مثال یکی از مسئولان عالی رتبه پس از کودتا در این کشور، با محاکمه یکی از نزدیکانش که در زمان معمر قذافی پست بالایی داشت، مخالفت و حتی وی را از زندان بیرون آورد.

سوم: ترس مالی. با وجود اینکه مقامات لیبی در یادداشت تفاهمی که در سال 2014 امضا شد به مسؤولیت رژیم قبلی در عملیات ربایش صدر اعتراف کردند اما لیبی از احتمال پرداخت غرامت در این پرونده نگران است.
 

آخرین نتایج کمیته تحقیق از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶

العهد پرسید از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ به عنوان آخرین سالی که با مقامات لیبی ارتباط داشتید، چه دستاوردهایی داشته‌اید؟ شامی پاسخ داد: از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ اتفاق زیادی نیفتاده است؛ ما به این موضوع اعتراف می‌کنیم و تا زمانی که امام برنگردد خود را مقصر می‌دانیم. اما از خلال سفرهای اولی که داستیم توانستیم به موضوعات زیر برسیم:

اول: گرفتن وعده از مقامات لیبی برای قرار دادن قضیه امام موسی در رأس اولویت‌های این کشور و این بسیار مهم است.
 

دوم: امضای یادداشت تفاهم در ۲۰۱۴

سوم: سفرهای متقابل قضایی به لبنان و تبادل اطلاعات و مستندات بسیار که از آنها استفاده کردیم

چهارم: اطلاع از برخی تحقیقات که در لیبی صورت گرفته و لو اینکه به صورت مستقیم.
 

مطالبات کمیته تحقیق

وی در پاسخ به این سوال که اکنون مطالبه شما به عنوان کمیته تحقیق در این زمینه چیست، گفت: ما خواهان تکمیل تحقیقاتی هستیم که آن را شروع کرده‎ایم. ما همچنین خواستار تصویب طرح تفتیش هستیم و با «کمیته‌های مشترک» مخالف هستیم، لبنان موضعی ثابت دراین باره دارد و لیبی باید تشکیل کمیته دهد و ما با این کشور همکاری می‌کنیم. پیشتر جزئیات بیشتری در این باره داشتیم اما امروز و پس از سنگ‌اندازی‌های موجود این پرونده دوباره به عنوان‌های اصلی بازگشته است؛ مقامات لیبی باید دنبال سرنخ در زندان‌ها باشند مثلا زمانی که در سال ۲۰۱۱ اطلاعات موثقی مبنی بر حضور امام موسی در زندان مخفی «سبها» به دست ما رسید برای ما این فرضیه به وجود آمد که ممکن است مثلا یک قبیله در منطقه امام را زندانی کرده است.
 

امام موسی صدر زنده است

قاضی شامی در ادامه تصریح کرد: ما همچنان به آزادی امام ایمان داریم به دلیلی ساده و آن این است که فوت وی ثابت نشده؛ ما اطلاعات بسیاری از منابع لیبیایی در نظام قبلی و فعلی در اختیار داریم که نشان می‌دهد امام موسی همچنان زنده و در زندان است؛ عکس این موضوع به اطلاع ما نرسیده است.

امام موسی حتما زنده است و نشانه‌های بسیاری در این زمینه وجود دارد و ما بر اساس قاعده عمل می‌کنیم. «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان از کمیته تحقیق حمایت می‍کند و با خانواده امام هماهنگی دارد؛ برخی اوقات هر روز تحولات در این زمینه را سوال می‌کند ودر جریان کامل امور است.
 
«هانیبال قذافی» پسر چهارم معمر القذافی، رهبر سابق لیبی از چهار سال پیش در لبنان زندانی است اما بنا به نوشته «الاخبار» وی مصرانه ارائه هر گونه اطلاعاتی را منوط به تضمین آزادی خود کرده است